Deze blogpost is geschreven door: -Bolero in samenwerking met Asterope

Avonturen van een 'parttime' MH-er: -Bolero
Welkom welkom, zoals je ziet heb ik werkelijk geen idee hoe ik een blog moet beginnen of schrijven. Dat zal mij er echter niet van weerhouden om jullie iets interessants te vertellen over mijn avonturen van afgelopen zomer.

Ik sprak afgelopen jaar in april met een kennis, die had in Amerika op een paardenranch gewerkt. En zo kreeg ik het geweldige idee om ook maar naar Amerika te gaan voor de zomer. Lang verhaal kort, ik kwam bij CampLeaders uit, een soort uitzendbureau die zomerkampen in Amerika koppelt met werknemers uit Europa.

Amper 24u na het afronden van mijn aanmelding kreeg ik een geweldig aanbod. Een kamp in de staat New York wou mij aannemen als ‘Head of Riding’, oftewel, manager/afdelingshoofd van het paardrijden. Ik zou 5 man personeel onder mij krijgen, en de leiding over al het paardrijden van het junior kamp.

Na van alles geregeld te hebben met VOG’s, Amerikaanse ambassade en referenties vertrok ik 15 juni naar NYC. Eenmaal daar een nachtje de toerist hebben uitgehangen ging ik met de bus naar het kamp, bovenin New York. Ik was amper de bus uit of mijn nieuwe baas, Hannah, hing me al om de hals.

Ik kreeg een slaapkamer toegewezen en werd door iedereen die er al was (ik was een van de eerste die aankwam) hartelijk onthaald. De meeste Amerikanen zijn namelijk bijna overdreven vriendelijk en open, ik werd meteen meegesleurd naar de lokale dive bar, jetlag en al.


Foto's uit eigen archief © -Bolero

Daarna was het tijd voor mijn training en introductie, alvorens alle kids zouden arriveren, 2 weken later. Het zomerkamp werd grotendeels opgedeeld in 2 kampen. Junior en senior. Junior was de leeftijd 8-11 en senior 12-15, met enkele jongere en oudere uitzonderingen. Ik zou dus manager bij junior worden.

Mijn werkzaamheden waren in theorie vrij simpel. Het beoordelen van de paard rijervaring van de kinderen, het maken van lesschema’s, koppelen van kinderen en paarden, planning maken voor mijn 5 instructeurs, leidinggeven aan mijn instructeurs, paardrijles geven aan de kids en het verzorgen van de paarden en stallen.

De 2 weken training waren zwaar. Om 6u in de ochtend ging de wekker, moesten we de 16 paarden verzorgen en klaarmaken voor de dag. Om 8u stond ons ontbijt op tafel, rond 9u zaten we vaak al in het zadel, tot de lunch om 12u, om 13u weer in het zadel tot 17u. Ik had blauwe billen in de vorm van een dressuurzadel na 4 dagen. Zat ik niet op het paard, moest ik oefenen met lesgeven, gelukkig gaf ik al jaren les op een zorgboerderij. Naast paardrij-training kreeg ik uiteraard ook algemene training over het reilen en zeilen van het kamp.

Na 2 weken was het zover, de kids komen eraan! 80+ in junior, 150+ in senior. De meeste kinderen zouden voor de volle 7 weken blijven! De meeste kinderen hadden geen paardrij-ervaring, maar dat geeft niks! Daar waren wij voor! Elk paard kreeg 1-2 kinderen toegewezen per week als verzorger, voor uitmesten, poetsen, voeren etc. Elke dag moest ik 2-4 uur per dag paardrijles geven, het streven was dat elk kind minimaal 1 les per week had, mits het weer het toeliet.

En wat hadden we een lol met z’n allen! Serieus leren rijden, kinderen die nog nooit een paard van dichtbij hadden gezien, achterstevoren op een paard, Gymkhana, van alles heb ik meegemaakt!
Ik heb zelfs de kans gekregen om met mijn baas Hannah op buitenrit te gaan, op een gigantisch groot ex-race paard, Bankers Holiday! Zoek hem maar eens op! En ja, die heb ik in een open veld even losgetrokken. En nou zou ik graag zeggen dat ik superstoer was en een nieuw record heb gezet, maar in werkelijkheid kon ik bijna m’n ondergoed vervangen na die rit. Blijkbaar zijn ongetrainde ex-racepaarden nog steeds snel. Heel snel. Hannah is achtergebleven op haar dikke Haflinger.


Foto's uit eigen archief © -Bolero

Heb ik alleen maar tussen de paarden gestaan al die weken? Meestal wel, maar ik heb ook andere gave dingen gedaan en geleerd! Ik was vooral heel dol op het pottenbakker-atelier, ik heb meerdere dingen op het wiel gemaakt en ook meegenomen naar huis! Ik heb gezeild, een volledige kast gemaakt bij houtbewerking (paste niet in de koffer), leren squaredancen, sieraden maken, heel veel zingen (Camp Rock was vrij realistisch), allerlei dingen gekookt en gebakken en ik veel meer dingen waarvoor het blog te kort is.

Na 7 weken vol met paarden, kampvuren, blije en verdrietige kinderen, nieuwe vrienden en heel veel nieuwe skills kwam het zomerkamp ten einde. In totaal heb ik ruim 2,5 maand in het kamp doorgebracht. Met sommige collega’s en kids heb ik nog steeds contact door middel van brieven schrijven, supergaaf! Ik zou volgend jaar heel graag weer gaan, maar dat zit er waarschijnlijk helaas niet in…

Nou, dat was in het ‘kort’ wat ik deze zomer heb uitgevreten. Ik zou er wel een boek over kunnen schrijven! Bedankt voor het lezen!

Foto thumbnail uit eigen archief © -Bolero