Deze blogpost is geschreven door: HolyCow

Wagenrennen: Een oude sport
Paardenraces, tot de dag vandaag een van de bekendste disciplines in de paardensport. Wellicht wel de meest invloedrijke sporten over de tijd heen: Denk aan de verzameling van aristocraten op de belangrijke prestigieuze wedstrijden. Aan de complete fortuinen die ten onder zijn gegaan aan het wedden op paardenraces. 
Wereldwijd hoor je vooral over de korte vlakke baanrennen en de steeplechases. In Nederland is het vooral de sulky drafsport die zowel populair als controversieel is. Van de grote drafbanen zoals Duindigt, tot de kortebaandraverijen die in sommige dorpen al vele jaren traditie zijn. 

Langer geleden, in de tijd van de Oude Grieken en romeinen, waren paardenraces ook al zeer populair. De (soort van) sulky, gecombineerd met de snelheid van de vlakke baanrennen. Zo kreeg je de wagenrennen! Deze wagenrennen waren zeer belangrijk in hun cultuur. Van rennen die werden gehouden om de goden te eren, tot belangrijke events en festivals om het volk af te leiden van bepaalde problemen.

Er waren races die je als menner met je paarden als ‘individueel’ reed tegen andere individuen, en races die je met een team reed tegen andere teams. Bij de Grieken werden er meestal 12 rondes gereden, bij de Romeinen ging het echter om 5-7 rondes. 
De eerste paar rondes moesten de menners op hun eigen laan blijven. Daarna mochten de menners zelf over de hele baan gaan om een plekje te zoeken. Hierbij ontstonden er snel gevaarlijke situaties, voor zowel paard als menner: Immers, richting het midden van de cirkel betekent dat je een kortere afstand aflegt per ronde, dus de meeste renners willen daarheen. En het was legaal om elkaar tegen de barrière in het midden van de arena aan te stoten. Zeker wanneer er met teams geracet wordt, kon het voorkomen dat een teamlid een tegenstander de barrière in probeert te dwingen, zodat een ander teamlid kon winnen!

Het belangrijkste tijdens zo’n race waren natuurlijk de paarden!
Vaak stonden er meerdere paarden voor de wagen: een tweetal of een viertal. Waarbij het viertal tegenwoordig uit 2 rijtjes van 2 paarden bestaat, hadden de Grieken en Romeinen alle 4 regelmatig de paarden naast elkaar. 
In een viertal trokken de paarden in het midden vaak het meeste gewicht. De paarden aan de weerszijden waren echter de paarden die het meeste risico liepen om tegen de wanden aan gebeukt te worden, en waren paarden die voor het sturen het belangrijkste waren. Het zijn daarom dan ook deze paarden die het vaakst bij naam genoemd werden. Net zoals zelfs de niet-paardenliefhebbers zich de namen van Bonfire, Salinero en Totilas, kunnen herinneren… wist toen iedereen de namen van bepaalde succesvolle paarden. En alhoewel de namen van deze paarden nu wellicht vergeten zijn, hebben de meeste mensen de beelden van de spectaculaire races weleens gezien. Op oude plaatjes met rood-zwarte aardewerk, of in films zoals Ben-Hur!


Schilderij gemaakt door Ettore Forti van voor 1897
Bron afbeelding: Eduardo Ettore Forti via Wikimedia commons

Bron thumbnail: Nic via Wikimedia commons