Deze blogpost is geschreven door: Asterope

Avonturen van een ‘parttime’ MH-er #3
Haihai! In deze column neem ik, Asterope, je mee om een kijkje te nemen in mijn leven. Oftewel: een kijkje in het leven van een MH-er! Wat maak ik allemaal mee, hier op My Horsez, bij de paarden en daarbuiten? Je kan het allemaal hier lezen, maar ik ben ook heel benieuwd naar waar jullie het over willen hebben. Veel leesplezier!

Deze week wil ik gebruiken om eens terug te blikken op mijn ‘geschiedenis’ met paarden. Ik ben ook erg benieuwd naar jullie ‘geschiedenis’. Hoe ben je in contact gekomen met paarden en hoe ben je op My Horsez gekomen?

Vroeger!
Eigenlijk heb ik altijd al paardgereden! Mijn ouders hadden een regel dat je na zwemdiploma A zelf je sport mocht uitkiezen. Nu wilde ik heel graag op paardrijden en ik ben er nooit vanaf gegaan, tot het moment dat ik ben verhuisd. Ik reed paard op een manege en het was enorm gezellig! Ik heb daar zo’n 5 jaar gereden. In deze periode had ik ook een verzorgpaard, ik weet niet meer precies van welk ras. Het was een hele grote, 14-jarige schimmel, genaamd Divano. Het was een enorm lief paard en we klikten heel goed. Divano vond het geweldig om gewassen te worden en hij was meestal heel erg vies, dus in de zomer was ik constant aan het wassen. Helaas moest ik uiteindelijk verhuizen.

Na de verhuizing.
Ik ben naar een hele andere stad verhuisd, wat maakte dat ik moest stoppen met paardrijden. In de stad waar ik nu woon, is het wel 2x zo duur. Dit zorgde ervoor dat ik niet meer op paardrijden kon, maar ik vond het ook niet zo erg! Ik hoefde maar te reageren op een aantal oproepjes en ik had al een verzorgpaard. Het fijne was dat dit paard, King, bij de overbuurman stond. Helaas klikten wij niet zo goed, dus dit avontuur was snel voorbij. Daarna heb ik een tijdje western gereden, wat een hele nieuwe ervaring was! Western is een hele andere manier van paardrijden, maar dat is een onderwerp voor een andere keer. Ik kan daar een heel verhaal over schrijven namelijk.

Uiteindelijk vond ik een leasepaard waar ik heel goed me klikte; een NRPS. Ze heet Serendipity en was een vosbonte merrie met een enorm temperament. Helaas stond ze op bijna een uur fietsafstand, dus dat maakte dat ik vooral veel aan het fietsen was en niet heel veel tijd had om iets met haar te doen. We hadden wel een hele goede klik, maar ook lastige periodes. Serendipity steigerde namelijk en ik merkte dat ik dat best wel eng vond. Uiteindelijk ging het niet meer in combinatie met school en lukte het helaas niet om Serendipity te blijven leasen. Dit vind ik nog steeds super jammer, maar dat is het leven!

En nu!
Sinds een paar maanden heb ik weer besloten om iets te gaan doen met paarden. Ik mis het namelijk wel een beetje! Dit komt ook omdat ik weer terug ben gekomen naar My Horsez, nadat ik een tijd offline ben geweest, maar ben weer helemaal terug in de paardenwereld! Nu ben ik langzaam op zoek naar een lease of verzorgpaard, maar dit gaat niet helemaal soepel. Alles is duurder geworden en in de omgeving waar ik woon zijn niet heel veel advertenties. Het duurt allemaal een stukje langer dan ik had gehoopt, maar dat is oké! Ik zie wel wat er gaat gebeuren, je kan de toekomst immers niet voorspellen. Wat komt, dat komt.

Wat leuk dat je deze column hebt gelezen! Ik ben erg benieuwd naar jouw ‘geschiedenis’. Laat het weten in de reacties!